Ons congresdagje

Fractievoorzitter Joop Slomp en ondergetekende zijn resp. congresafgevaardigde en plaatsvervangend congresafgevaardigde. 17 en 18 januari congresseerde de PvdA en wij gingen al vroeg op pad omdat we naar Utrecht moesten. Vanaf 10.30 tot 15.00 moesten er eerst een aantal moties doorheen waaronder de vrije artsenkeuze. Verschillende partijgenoten wilden die vrijheid behouden en probeerden de congresafgevaardigden daarvan te overtuigen. Martin van Rijn kwam als laatste aan het woord en zei: ‘als je alle zorgbieders/artsen toch wel betaald, zit daar geen enkele prikkel in om beter te presteren’. Daar was het congres het mee eens en wij ook.

Na afscheid te hebben genomen van Mariëtte Hamer met mooie woorden kwam Paul Tang ( fractievoorzitter Europa) aan het woord met een bevlogen toespraak. Tegen 16.00 werden de kandidaten voor de Eerste Kamer gepresenteerd. Na plaats 3 t/m 6 werd Ruud Koole naar voren geschoven door partijleden. Hij heeft veel voor de partij betekend in moeilijke jaren. Het is helaas niet gelukt om Ruud Koole hoger op de lijst te krijgen.

Fractievoorzitter Diederik Samsom sloot de dag af. Hij durfde het te benoemen. Wij staan in de peiling op 11 zetels. Wij voeren VVD beleid uit. Dat is het beeld naar buiten toe. “De wijkverpleegkundige is terug in de wijk” dankzij de PvdA in de coalitie. Een zin trof mij: er was een gehandicapte mevrouw in de dagbesteding, waar sluiting dreigde en zij zei tegen Diederik: ‘Waarom gaat dit sluiten? Ik kan nergens anders heen en heb het hier zo fijn.’ De woorden dat zij nergens heen kon om een leuk leven te leiden, voor zover mogelijk, troffen mij ook. Je zult maar je hele leven die ene zorginstelling van de binnenkant zien. Je wilt toch kwaliteit van leven voor alle burgers in Nederland? Dat is toch sociaal?

José Langeland