Mensen

Volgend jaar maart zijn er verkiezingen voor de gemeenteraad. We zijn begonnen met het schrijven van het programma. Ons campagneteam onderzoekt diverse al dan niet ludieke acties. Het wordt allemaal weer gedaan, maar….

Wat heeft het voor zin na de afstraffing bij de verkiezingen voor de Tweede Kamer? Met welke boodschap kunnen we bij kiezers aankomen? Heeft de partij nog wel bestaansrecht?

Met deze vragen in het achterhoofd denk ik aan Sonja. Ze is alleenstaande moeder met twee schoolgaande kinderen. Met haar uitkering knoopt ze de eindjes aan elkaar. Graag wil ze haar kinderen mee laten doen aan sport, aan cultuur. Geld daarvoor is er niet. Ik denk ook aan Douwe die jarenlang met veel plezier in de bouw heeft gewerkt. Tot zijn knieën en heupen het niet meer toelieten. Nu staat hij aan de kant.

Volgend jaar maart zijn er verkiezingen voor de gemeenteraad. We gaan campagne voeren. Niet voor de partij, wel voor Sonja. We schrijven het verkiezingsprogramma. Niet voor de partij, wel voor Douwe. Voor meedoen, meetellen, meebeslissen. Het gaat niet om de partij. Wel om mensen. Daar maken we werk van!

Vuistregel